wystawa | MFK 2021
Miejsce: Galeria promocyjna ASP | J. Matejki 13/ Basztowa 18 (parter + 1. piętro)
Czas: 13-20.06.2021 | wt.-pt. 13:00-19:00 | | sob.-ndz. 11:00-19:00
W ramach tegorocznego Miesiąca Fotografii w Krakowie w sekcji Kraków Photo Fringe w Galerii ASP Promocyjna będzie prezentowana wystawa fotograficzna ZWIERZĘCENIE. Skupia się na relacji człowieka i zwierzęcia, poddaje refleksji międzygatunkowe różnice i podobieństwa, wzajemne zależności, zażyłości i uchybienia.
„Nudzę się, zmieniam skóry. Która dziś? Wilk w owczej, czy owca w wilczej? […] Jestem w zawieszeniu. A pod skórą? Co tam gra, a co nie gra. […] A gdybyśmy się tak wściekli, może lżej by było? Szybki koniec i zemsty słodycz na końcu języka. Ale przeciwko komu i o co walczyć? Gdybyśmy tak nie dali się oswoić. Może i klimat byłby inny, i człowiek nadal łupał kamienie. Co począć?” – Margaryta Vladimirova.
„Dzisiaj Gregor Samsa już nie zdycha z głodu w opustoszałym pokoju pod grubymi warstwami kurzu i brudu. Żyje i ma się dobrze, jest jednym z nas. Uszyliśmy mu garnitur uwzględniający jego anatomię […] Niektórzy z nas zaczęli unikać luster; ponoć od czasu do czasu można w nich zobaczyć tę drugą stronę. […] Dlatego nie wszyscy idą z nami; zamiast tego jeszcze staranniej golą brody, prasują ubrania i starają się wysławiać w wyszukany sposób. – Andrzej Pilichowski Ragno. W wystawie udział biorą artystki i artyści związani z Pierwszą Pracownią Fotografii Wydziału Grafiki ASP pod przewodnictwem dr hab. Agaty Pankiewicz i dr Natalii Wiernik.
STWORA | Kuratorki / Kuratorzy: Emilia Kutrzeba, Szymon Nowak
wystawa | MFK 2021
Miejsce: Galeria ASP Bronowice | Stawowa 61 (poziom +1)
Czas: 13-20.06.2021 | wt.-pt. 15:00-21:00 | sob.-ndz. 09:00-21:00
W ramach tegorocznego Miesiąca Fotografii w Krakowie sekcji Kraków Photo Fringe, w Galerii ASP Bronowice odbędzie się wystawa powarsztatowa STWORA. Prezentowane prace są efektem przeprowadzonych plenerowych warsztatów fotograficznych, podczas których, zaproszona do współpracy grupa studentów stara się odpowiedzieć na dwa przeciwstawne tematy: akceptacja i wykluczenie zwierzęcości.
“Czy człowiek i zwierzę mogą zamieszkiwać jedno ciało? Czy jesteśmy w stanie dopuścić do głosu naszego wewnętrznego chowańca i wyć do pełnego księżyca? Jaką physical formę przybierze nasz spirit animal? […] Niezależnie od tego czy wyparta zwierzęcość obudzi się w formie wyobrażonej, metaforycznej lub fizycznej, będzie ona obrazem nowej jakości – postczłowieka” – Emilia Kutrzeba.
Przez dwa dni artyści i artystki podzieleni na pięcioosobowe grupy będą pracować w naturze a wyniki ich pracy skonfrontują dopiero w przestrzeni wystawy.
Jagoda Valkov Szczęśliwa wina | Kuratorka: Silvia Pogoda
wystawa | MFK 2021
Miejsce: Galeria Podbrzezie Budynku Wydziału Sztuki | ul. Podbrzezie 3-5
Czas: 13-20.06.2021 | czw.-pt. 15:00-19:00 | sob.-ndz. 11:00-19:00
Co się dzieje, kiedy wspomnienia codziennego życia nagle zabarwia świadomość, że odbywało się ono nie tyle „blisko kościoła”, ile po prostu w sekcie? Jagoda Valkov po latach spędzonych w Ruchu Rodzin Nazaretańskich zdjęcia z rodzinnych albumów zmieniła w kolaże, nakładając na obrazy inne, odnoszące się do religijnej rzeczywistości, kształtującej światopogląd społeczności. Szczęśliwa wina buduje obraz świata, w którym nad dziewczynką sfotografowaną z owcami cały czas unosi się twarz Jezusa, a obok księdza przemawiającego do wiernych widnieje złowieszczy wąż, przypominający o grzechu pierworodnym. Początkowo uderza odrealniony, psychodeliczny charakter grafik, ale przyglądając się im uważnie, w kolorowym, wyrazistym stylu Valkov odnajdziemy komentarz na temat życia w społeczności zbudowanej na wzór rodziny z Nazaretu.
Tomasz Kawecki Leże
wystawa | MFK 2021
Miejsce: Fundacja Nośna | Zabłocie 9A
Czas: 13-20.06.2021 | czw.-pt. 15:00-19:00 | sob.-ndz. 11:00-19:00
Powrót do domu to często szereg niespodzianek, nawet jeśli nic się nie zmieniło. Czasem zaskakuje raczej niezmienność: wciąż te same zasuszone kwiaty, plastikowa figurka pieczołowicie zachowana przez dwie dekady, stopniowe narastanie przedmiotów. Tomasz Kawecki w domu w Witowicach Dolnych odwiedza babcię i odkrywając na nowo dom, w którym spędzał czas w dzieciństwie, tworzy portret kobiety ze zgromadzonymi przez nią obiektami. Na obraz składają się zarówno jej zdjęcia z młodości, jak i rzeczy znoszone przez lata do domu – powyginane korzenie, kamienie czy wysuszone kwiaty. Wszystkie te przedmioty, dla dziecka magiczne, dziś odsłaniające swoją zwyczajną naturę, tworzą leże, przypominające ptasie gniazdo – bezpieczne dla piskląt, choć kruche.
Na brzegach przestrzeni | Kuratorki / Kuratorzy: Aleksandra Przybysz, Tomasz Kawecki
wystawa | MFK 2021
Miejsce: Galeria Naga w Składzie Solnym / Fundacja Sztuk Wizualnych | Na Zjeździe 8
Czas: 13-20.06.2021 | czw.-pt. 15:00-19:00 | sob.-ndz. 12:00-19:00
Kuratorzy o wystawie: Interesuje nas przestrzeń fizyczna i jej symboliczne wymiary. Planowanie i tworzenie przestrzeni, władanie nią oraz podporządkowywanie się jej warunkom. Określanie przestrzeni, rozkładanie na części pierwsze. Na wystawie chcielibyśmy pokazać możliwości jej zastosowania, rozumienia i kształtowania. Wybrane przez nas projekty oscylują wokół tego zagadnienia. Wyznaczają horyzonty poznania danej przestrzeni. Wchodząc na jej marginalność artyści pokazują bolesną nieużytkowość, nieczytelność i tymczasowość.
Portret | Kuratorki: Aneta Kopczacka, Monika Kozień, Marta Miskowiec
wystawa stała
Miejsce: Muzeum Fotografii w Krakowie MuFo Strzelnica | Królowej Jadwigi 220
Czas: 13-20.06.2021 | wt.-pt. 11:00-18:00 | sob.-ndz. 13:00-18:00
Początkowy okres historii portretu fotograficznego był czasem niepodzielnego panowania nielicznych wtedy fotografów. Wizyta w ich atelier łącząca się z długotrwałym, męczącym pozowaniem bardziej przypominała torturę niż radosną zabawę, z jaką kojarzy się obecnie czynność fotografowania. Od momentu ogłoszenia w 1839 wynalazku fotografii postęp w tej dziedzinie przebiegał błyskawicznie, a liczba fotografów rosła lawinowo. Z biegiem czasu wytworzyła się zupełnie nowa relacja pomiędzy fotografującym i fotografowanym, w której pierwotna opresja ustąpiła miejsca obopólnej fascynacji, nierzadko o wyraźnym zabarwieniu erotycznym. Układ sił był płynny, za każdym razem podlegał negocjacji. W XX wieku fotografem mógł być każdy, zróżnicowała się także estetyka fotografii. Rozluźnienie dawnych schematów i postępująca swoboda kadrów wiązały się z masowym pojawieniem się fotografów nieprofesjonalnych. Miało to spowodować spadek poziomu fotografii, a w rzeczywistości przyczyniło się do wzbogacenia jej środków wyrazu. Na przełomie wieków XX i XXI profesjonaliści zaczęli nawet świadomie wykorzystywać estetykę błędu typową dla zdjęć amatorskich. O ile w przeszłości zdjęcia powstawały w celu upamiętnienia rzeczywistości, o tyle obecnie czynność fotografowania często zdaje się być nastawiona na natychmiastowy „lans” autora. Świat zapełnił się tłumem nieustannie rejestrującym i upubliczniającym w mediach społecznościowych swoją codzienność i coraz chętniej siebie, o czym świadczy rosnąca popularność selfie.
Bartosz Wajer Od oka do kości | Kurator: Bartosz Flak
wystawa
Miejsce: Muzeum Fotografii w Krakowie MuFo Strzelnica | Królowej Jadwigi 220
Czas: 13-20.06.2021 | czw.-pt. 14:00-18:00 | sob.-ndz. 13:00-18:00
W fotografii erotycznej nie chodzi o ostrość obrazu, a raczej o poruszenie, które wywołuje w odbiorcy, drżenie, szybszy przepływ krwi. Bartosz Wajer w Od oka do kości przygląda się obrazom z portali erotycznych, czy raczej poddaje je analizie przy pomocy „nagiego” aparatu fotograficznego: korpusu pozbawionego obiektywu albo z luźnymi soczewkami. Przefotografowane, zostają pozbawione swojej mocy, z obiektów pożądania stając się przedmiotem analizy, zbiorem barwnych plam, do oglądania już nie w nocnej poświacie komputera, a w świetle dnia. Uwiecznione postaci w wyuzdanych pozach zmieniają się we własne upiory, rozmazane, niewyraźne, a od oka do kości, z ciała na widok ciała nie przebiega już żaden dreszcz.
Czy jest jakieś wyjście stąd? | Kuratorki / Kuratorzy: Olimpia Maciejewska, Jacek Kasjanowicz
wystawa
Miejsce: Centrum Sztuki Współczesnej Solvay – Galeria CSW Solvay Black | Zakopiańska 62
Czas: 13-20.06.2021 | pon.-ndz. 14:00-18:00
Ludzkie relacje szczególnie w dużych miastach są w stanie chorobliwego zawieszenia. Miejskość zostaje zabita przez nakaz zamknięcia kawiarni i klubów. Na początku tych upokarzających czasów władze w sposób nieracjonalny blokują dostęp do parków i terenów rekreacyjnych. Co zostało z miejskiego seksapilu? Dobra praca w systemie zdalnym? Mieszkaniec/ mieszkanka miasta ulega powolnemu procesowi pauperyzacji. „Czy jest jakieś wyjście stąd?”. Artyści/ artystki występują jako uzdrowiciele/ uzdrowicielki. Stawiają diagnozę, wskazują przyczyny, proponują terapię.
Lagged Eon | Kuratoki / Kuratorzy: Dorota Halberda, Artur Wabik
wystawa
Miejsce: Centrum Kultury „Dworek Białoprądnicki” | Galeria Baszta | Papiernicza 2 |
Czas: 3-20.06.2021 | pon.-ndz. 10:00-20:00
Działanie ma charakter performatywnego wniknięcia w tkankę przestrzenną miejsca poprzez wykorzystanie potencjałów przestrzeni XVI w. ruin baszty. Rozwinięcie naturalnych dźwiękowych właściwości ruin, wynikających z jej geologicznych i historycznych uwarunkowań otwiera przestrzeń archeologii przyszłości w której zahibernowane artefakty historii stają się narzędziami dla wytwarzania serii nowych praktyk artystycznych. Warstwa audiosfery w stworzonej instalacji staje się tu motywem przewodnim, nienazwanym towarzyszem po zaproponowanej narracji, wymykające się linearnej koncepcji czasu historycznego, otwierając tym samym refleksję nad tytułowym Lagged Eon – formalną jednostką geochronologiczną której dzieje zostają poddane w wątpliwość. Wapień z którego stworzona jest baszta jako materiał, przez praktykę twórczą połączony na nowo ze swymi naturalnymi właściwościami przewodzącymi staje się głównym przekaźnikiem impulsu, sygnału i szumów dla jednej z “wywołanych” spekulatywnych wizji przyszłości. Wyzwalane w efekcie procesu twórczego wapienne wibracje uruchamiają również konteksty eko aktywizmu obecne w pracy, nawiązując m.in do ruchu jakim jest solar punk, otwierając temat zmian klimatycznych i problemów wypracowywania praktyk zrównoważonego rozwoju w gęstych meandrach dóbr Gai. Lagged – a więc opóźnienia pojawiające się w grach to słowo znacznik uruchamiające krytyczny wydźwięk pracy, poddający w wątpliwość praktyki eksploatacji charakterystyczne nie tylko dla epoki późnego antropocenu.
* Lagged Eon
Anagram od Golden Age (Złoty Wiek < nazwa na XVI wiek w dziejach Polski za czasów panowania Zygmunta I Starego oraz Zygmunta II Augusta. // Lagged – pojawiające się opóźnienia w grach << zacinanie // Eon (z łac. aeon z gr. αἰών aiōn 'czas, trwanie, wiek, wieczność’) – największa formalna jednostka geochronologiczna, dzieląca się na ery i wynosząca co najmniej 500 mln lat.
Dorota Halberda – animatorka kultury, pomysłodawca i organizator wydarzeń artystycznych, kuratorka wystaw, organizatorka koncertów, cykli popularnonaukowych, akcji street-artowych, warsztatów, pokazów multimedialnych. Projekty: Art. & Salt, Outings Bochnia, Pytania Retoryczne, Kameralna Scena Kultury, Miasto- Gmina- Muzyka, Lato w Teatrze, Warsztaty Design Thinking, Ogród Społeczny Prądnika Białego, Sztuka-Terapia-Życie, Galeria Baszta-Sztuka w ruinach, Box Poetica, „ArtAkcje” „Sztuka? Biorę!” etc. Współpracuje z sektorem kultury i NGO. Koordynatorka wolontariuszy Europejskiego Korpusu Solidarności. Koordynatorka działań w krakowskiej Galerii Baszta. Prowadzi autorską audycję w radiu Jazzkultura.
DYMNA: 336 kobiet | Kuratorki: Anna Litak, Bianka Kurylczyk
wystawa
Miejsce: Muzeum Narodowego Starego Teatru w Krakowie MICET | Jagiellońska 1
Czas: 13-20.06.2021 | wt.-ndz. 11:30 – 19:30
Bilety: 8 zł ulgowy, 12 zł normalny
“Najszczęśliwsza jestem właśnie z tego powodu, że jestem kobietą. Baby są silne, sprytne i mądre. Mierzę się z tajemnicami i tragediami nieznanych kobiet. Każda rola to inna planeta, inna kobieta do odkrycia.”
Więcej informacji: stary.pl / FB @StaryTeatr / IG @stary_teatr
BETWIXT / photography exhibition x Scena Supernova | Kuratorki / Kuratorzy: Katarzyna Szachnowska, Marcin Pańtak
wystawa
Wernisaż: 13.06.2021 | 20:00
Miejsce: Scena Supernova | Zyblikiewicza 12
Otwarte:
ndz. 11:00-20:00,
pon. 12:00-19:00,
wt.-śr. 12:00-18:00,
czw.-pt. 12:00-20:00
sob. nieczynne,
ndz. 12:00-20:00
Idąc za definicją słownikową BETWIXT jest obszarem pomiędzy dwoma stanowiskami, wyborami lub pomysłami. Słowo z jednej strony wskazuje na przestrzeń przejścia, z drugiej strony daje nadzieję na przekroczenie postawionej granicy. Na ile jednak jest to możliwe? Czy nadzieja na jej przekroczenie faktycznie istnieje? Wychodząc z pozycji osoby „pomiędzy” postanowiliśmy przedstawić serię projektów artystycznych, dotykających trzonu problematyki dokumentu tzn. pozycji artysty, wkraczającego w daną przestrzeń (wizualną, społeczną czy kulturową). Dokumentalista cały czas pozostaje kimś zawieszonym pomiędzy osobistym spojrzeniem, a społecznością czy historią, którą przy pomocy własnego medium chciałby opowiedzieć. Chociaż historie dotyczą różnych miejsc i tematów, łączą je wspólne poszukiwania odpowiedniej narracji i nadzieja (lub jej brak) na wyjście ze zwykłej pozycji obserwatora do roli uczestnika.
Projekt BETWIXT oprócz wystawy fotograficznej kolektywu RUST zawierać będzie program towarzyszący, skupiający się m.in. wokół działań performatywnych, targów zinów i małej sztuki oraz panelu dyskusyjnego.
https://www.instagram.com/rustphotos
https://www.facebook.com/scenasupernova
„Tadeusz Kantor. Widma” | Kuratorki / Kuratorzy: Małgorzata Paluch-Cybulska, Michał Kobiałka
wystawa stała
Miejsce: Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA | Nadwiślańska 2-4 (poziom 3)
Czas: 10-13.06.2021 | czw.-ndz. 11:00-19:00
Wiodącym tematem nowej wystawy stałej w krakowskiej Cricotece jest trudna pamięć i trudna przeszłość, zarówno w wymiarze historycznym, jak i osobistym.
— Świat stał się bliski śmierci i – poprzez tę parantelę – bliski poezji. […] Wszystko mogło się zdarzyć. Zatarły się granice czasu — pisał w 1944 r. wizjoner teatru, którego życie naznaczone było dwiema wojnami światowymi.
Wystawa prezentuje w większości nie pokazywane dotąd na stałej ekspozycji obiekty i kostiumy ze spektakli Tadeusza Kantora. Tym razem kuratorzy radykalnie zmieniają narrację wpisaną w dotychczasowe pokazy kolekcji przygotowywane zgodnie z instrukcjami pozostawionymi przez samego artystę. Zacierają granice czasu i budują przestrzeń dla nowych interpretacji. Obiekty sceniczne tworzą krajobraz po katastrofie, tracą swą odrębność i generują nowe, intuicyjne znaczenia.
Zwiedzający po raz pierwszy na wystawie stałej będą mieli okazję zobaczyć m.in. Wielki ambalaż końca XX wieku ze spektaklu „Nigdy tu już nie powrócę” oraz Barykadę z „Niech sczezną artyści”.
Istotnym elementem aranżacji jest rampa dla zwiedzających, nawiązująca do nigdy nie zrealizowanej przez Kantora idei, w której aktorzy na wybiegu mieli być obserwowani przez obiekty teatralne. Na wystawie „Tadeusz Kantor. Widma” to zwiedzający są obserwowani przez eksponaty. Prezentację dopełnia teatralne oświetlenie, projekcje i efekty dźwiękowe angażujące widza w trudne narracje i umożliwiające wielozmysłowy odbiór przestrzeni wystawienniczej.
Kuratorzy wystawy, Małgorzata Paluch-Cybulska oraz Michał Kobiałka, szukają odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób bieg historii wpłynął na twórczość artysty oraz jak determinuje rozwój sztuki w ogóle, a także badają w jaki sposób sztuka naznaczona zagrożeniem może być wystawiana dzisiaj. Uwspółcześniając wątki trudnej przeszłości obecne w twórczości Kantora, kuratorzy zadają także pytanie o niepewną przyszłość, które wybrzmiewa tym mocniej w przestrzeni wystawy, na której otwarcie i przebieg znacząco wpłynęła grożąca światowym kryzysem pandemia.
Powaga Sytuacji | Kuratorka: Agnieszka Rayss
wystawa | MFK 2021
Miejsce: Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA | Nadwiślańska 2-4 (poziom 3)
Czas: 13-20.06.2021 | czw.-ndz. 11:00-19:00
Wystawa Powaga sytuacji, ukazująca, jak rzeczywistość społeczna staje się tworzywem artystycznym i narzędziem buntu (od klasyków takich jak Łódź Kaliska po projekty młodych twórców, jak Agnieszka Sejud, Krzysztof Powierża, Dominika Gęsicka), istotnym jej elementem będzie program wydarzeń edukacyjnych, aktywizujących, uczestniczących – realizowanych wspólnie z partnerami, Cricoteką oraz Muzeum Fotografii w Krakowie. Cricoteka jako współorganizator połączyła to wydarzenie ze swoim tegorocznym programem, identyfikując się z mniejszymi narracjami, lokalnością i potrzebą solidarnego działania w obliczu kryzysu. Wystawa Powaga sytuacji, wynikająca z politycznych i społecznych napięć, pokazując moc protestu, w przewrotny sposób opowiada o naszym nowym świecie, używając obrazów, narzędzi, motywów przetwarzających to, co pozornie banalne lub nudne, oklepane czy pospolite, w gest sprzeciwu.
Marina Istomina Duszenie | Kuratorka: Sylvia Pogoda
wystawa | Sekcja Show off MFK 2021
Miejsce: Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA | Galeria Szatnia | Nadwiślańska 2-4 (poziom -1)
Czas: 13-20.06.2021 | czw.-ndz. 11:00-19:00
Bilety: 1 zł
Duszący dym wypełnia płuca, wisi w powietrzu tygodniami. W Irkucku wszystkich bolą głowy, lasy płoną całe lato. Drugi brzeg rzeki da się dojrzeć ,dopiero kiedy wreszcie spadnie deszcz. Marina Istomina w swoimi projekcie na granicy snu i rzeczywistości, łączy obrazy z opanowanego przez ogień regionu z archiwalnymi materiałami i medialnymi doniesieniami. Duszenie to nie tylko relacja ze stanu zawieszenia we mgle, ale i polityczne oskarżenie: zielone lasy na Syberii płoną, ponieważ nielegalna deforestacja czasami się opłaca. Sprawcy tych pożarów nie tylko pozostają nieukarani: nie wszystkich nawet próbuje się odszukać. Płoną coraz większe połacie, wiatr niesie toksyczne opary, setki kilometrów dalej martwe insekty spadają z nieba; ludziom trudno się oddycha.
Krzysztof Penderecki. Partytura i ogród. Muzyka wobec obrazu, ogród wobec muzyki | Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki
wystawa
Miejsce: Pałac Potockich | Rynek Główny 20
Czas: 13-20.06.2021 | wt.-ndz. 12:00-19:00
Bilet: 5 zł
W 2003 roku Maria Anna Potocka nakręciła w Lusławicach film z udziałem Krzysztofa Pendereckiego pod tytułem Partytura i ogród. Kompozytor ujawnia w nim zasady warsztatu kompozytorskiego oraz opowiada o metodzie graficznej pozwalającej naszkicować symfonię na jednej kartce. Swoje doświadczenia muzyczne odnosi do ogrodu. Park, który stworzył w Lusławicach, oparł na formie symfonii. Wystawa proponuje wgląd w myślenie o muzyce i ogrodzie. Obejmuje prywatne szkice – tak zwane prepartytury – oraz rysunkowe koncepcje ogrodu. Na drugą część wystawy składają się portrety Krzysztofa Pendereckiego autorstwa Beaty Stankiewicz, Marcina Maciejowskiego i Bartka Materki, fotografie Mariana Eilego z cyklu Rewizyta – Salvador Dali u państwa Pendereckich oraz dokumentacja fotograficzna parku w Lusławicach Marka Bebłota i Bartka Barczyka.
W związku z obostrzeniami sanitarnymi w Galerii jednocześnie może przebywać 20 osób.
Zauważone. 3 Artystów, 3 Techniki, 3 Spojrzenia | Artystki / Artyści: Wojciech Plewiński, Katarzyna Wierzbowska-Slaska, Maciej Plewiński | Czarna i Szara Galeria Centrum
Miejsce: Nowohuckie Centrum Kultury | Jana Pawła II 232
Czas: 13-20.06.2021 | pon.-ndz. 09:00-19:00
Bilety: wstęp wolny
Dostrzegliśmy zbieżność w doborze niektórych tematów. W różnych technikach przemawiają do nas mury, ściany, okna, drzwi opowiadając historie, które się zdarzyły. Słowa schowane są w kadrze, fakturze, pęknięciu. W fotografii Wojciecha Plewińskiego jest to ułamek w jego bogatej twórczości, którą autor nazywa „Zauważone”. Wątki te w malarstwie Katarzyny Wierzbowskiej-Slaskiej i heliograwiurze Macieja Plewińskiego to temat często podejmowany. Prace tych artystów łączy podobna wrażliwość w postrzeganiu świata i miejsc. Klimat wydobyty przez czernie i szarości w grafice i fotografii w malarstwie rozbrzmiewa kolorem.
Wojciech Plewiński – fotografia
Katarzyna Wierzbowska-Slaska – malarstwo
Maciej Plewiński – grafika – heliograwiury
wystawa malarstwa z kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich | Galeria Zdzisława Beksińskiego
Miejsce: Nowohuckie Centrum Kultury | Jana Pawła II 232
Czas: 13-20.06.2021 | pt.-ndz. 13:00-19:00
Bilety: 10/8 zł
Stała ekspozycja obejmuje 50 obrazów olejnych, w większości pochodzących z lat 80. XX wieku, z tak zwanego okresu fantastycznego w twórczości malarza. To wówczas powstawały jego najbardziej znane, z dzisiejszej perspektywy ikoniczne prace. Uzupełnia je kilkanaście obrazów z ostatnich lat życia, ukazujących zwrot malarza ku bardziej ascetycznym formom wyrazu.
stała wystawa malarstwa i grafiki | Jerzy Duda-Gracz – galeria autorska
Miejsce: Nowohuckie Centrum Kultury | Jana Pawła II 232
Czas: 13-20.06.2021 | pt.-ndz. 13:00-19:00
Bilety: 10/8 zł
Kiedyś Dudę-Gracza rozchwytywano i uwielbiano, potem zaczęto się go wstydzić, a nawet bać. Czy nadszedł czas, aby odczytać go na nowo? Twórczość tego artysty jest niezaprzeczalnym fenomenem polskiej kultury ostatnich pięćdziesięciu lat. Wydaje się, że choć Duda-Gracz w 2004 roku zamilkł na zawsze, to jego twórczość nie powiedziała ostatniego słowa. W latach 70. Ubiegłego wieku trudno byłoby znaleźć w Polsce artystę, którego twórczość spotykałaby się z tak żywym oddźwiękiem społecznym jak malarstwo Dudy-Gracza; rezonans wywoływany przez jego wystawy łatwiej porównać z recepcją ważnych filmów czy pokoleniowych bestsellerów niż ze zjawiskami z dziedziny sztuk plastycznych. Kariera Dudy-Gracza rozwijała się w tempie blitzkriegu. Kulminacyjnym momentem pierwszego etapu jego kariery była wystawa w warszawskiej Kordegardzie w grudniu 1978 roku. Wśród dwudziestu kilku olei na płótnie składających się na tę ekspozycję pokazał wiele ze swych najsłynniejszych obrazów, które do dziś definiują obiegowe wyobrażenia o Dudzie-Graczu – prace takie jak „Jeźdźcy apokalipsy, czyli fucha”, „Rusałka domowa”, „Babel 2” czy „Niedziela 2”. Po sukcesie w Warszawie wystawa ruszyła w tournée po Polsce. Do początku 1980 roku odwiedziła czternaście miast. Jedni uważali, że Duda-Gracz kocha Polskę, inni – że jej nienawidzi. Kiedyś powiedział w programie Tomasza Raczka: „Ja tylko tak wyglądam, ale duszyczkę mam wrażliwą”. Malował najszkaradniejsze nieraz postacie z dużą sympatią. Czuł się częścią tego ułomnego, szarego świata. Uważał też, że największa nawet pokraka ma w sobie jakiś blask, iskrę bożą. Niby to realizm, ale też poezja. Przede wszystkim jednak silny konkret. Wydaje się, że to przywiązanie do konkretu jest także zasługą uczelni katowickiej, która ukształtowała jego warsztat malarski. Dzisiaj prace Jerzego Dudy-Gracza znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego Warszawy, galeriach Poznania, Łodzi, w zbiorach Austrii, Danii, Japonii, Kanady i USA.
Kuratorem Galerii jest Joanna Gościej-Lewińska.
*Wystawy w Nowohuckim Centrum Kultury można zwiedzać przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa – zasłaniając usta i nos, utrzymując dystans społeczny, dokonując dezynfekcji rąk. W budynku NCK obowiązują: Procedury bezpieczeństwa w Nowohuckim Centrum Kultury w czasie epidemii SARS-COVID-19: https://nck.krakow.pl/wp-content/uploads/2021/03/Procedury-bezpiecze%C5%84stwa-w-Nowohcukim-Centrum-Kultury.pdf
Uprzejmie prosimy o ich przestrzeganie oraz stosowanie się do instrukcji pracowników NCK.
Ta, która umiera ostatnia
wydarzenie online | Muzeum Krakowa
W związku z planowaną wystawą “Współistnienie” , będącą próbą ukazania roku pandemii w Krakowie, której otwarcie jest planowane na sam koniec czerwca , chcemy zrealizować krótki klip z udziałem / wypowiedziami twórców zaangażowanych w stworzenie wystawy. Film ten będzie artystyczną zapowiedzią ekspozycji i zarazem odpowiedzią na hasło przewodnie (NO) HOPE tegorocznego Cracow Art Week.
Ta, która umiera ostatnia
Pozornie nie ma w tym zdaniu optymizmu. Pozornie, bo jest ono wypełnione aktem wyczekiwania dobra w rzeczywistości wypełnionej lękiem. Nadzieja jest przeciwieństwem lęku. Lęk jest poruszeniem duszy oczekującej czegoś złego.
Lęk – wyczekiwanie i przeświadczenie o nieuchronności złego, nadzieja – pragnienie dobra. To swoiste szale wagi, jaką jest nasze samopoczucie. Aby nie odejść od zmysłów racjonalizujemy to, co nas otacza. Oswajamy się ze złem z nadzieją właśnie, że jest to tylko krótki, chwilowy stan rzeczywistości. A rzeczywistość doświadcza nas iskrami nadziei i rozżarzonymi pochodniami lęku. Wyczekiwaniu na kres pandemii lub jej ujarzmienia dzięki medycynie, towarzyszy beznadzieja, wiodąca wprost do rozpaczy – DESPERATIO, załamania powodowanego śmiercią bliskich, trudnościami materialnymi, poczuciem ograniczenia i ograniczania na różnych polach wolności osobistej i społecznej, nie zawsze wiążącej się bezpośrednio z sytuacją zdrowotną miasta, kraju i świata. Skuteczną terapią przeciw rozpaczy może okazać się sztuka, aktywność artystów, którzy wbijają w beznadzieję ostrza sztuki – ilustracji, dowcipu, groteski. Oswajają rzeczywistość absurdem, w którym zręcznie splatają to, co niebezpieczne z tym, co ironiczne, zakrawające na farsę. Swoiście opisując codzienność pandemii, budują akty wypełnione wyczekiwaniem dobra – dają cień nadziei na jutro.
Pokaz animacji krótkometrażowych wokół (bez)nadziei na ekranie przed Domem Krakowskim
Miejsce: Dom Krakowski w Norymberdze Hintere Insel Schütt 34, 90403 Nürnberg
Czas: 14-19.06.2021 | 18:00-22:00
Aktulane informacje znajdują się na stronie internetowej: www.krakauer-haus.de
Krakauer Haus w Norymberdze już po raz trzeci dołącza do KRAKERSA. Trzymaliśmy się na dystans – jeszcze zanim było to modne – ale nie ma ograniczeń dla krakowskiej kreatywności. W tym roku, nie mając nadziei na otwarcie norymberskich galerii w czerwcu, zdecydowaliśmy się wyjść z naszą prezentacją na ulice. Przy współpracy z Pracownią Filmu Animowanego krakowskiej ASP, pod kierownictwem profesora Roberta Sowy, przygotowaliśmy pokaz animacji krótkometrażowych, które tematycznie krążą wokół (bez)nadziei.
Prezentowane filmy: “Kaprysia” reż.: Betina Bożek (08:07), “Cyborgia” / “Cyborgy” reż.: Adam Żądło (08:00), “Obyś nigdy nie musiała tutaj wracać” / “We hope You won’t need to come back” reż.: Anastazja Naumenko (09:48), “Chrystus Narodu” / “Christ of Nation” reż.: Ewa Drzewicka (09:10), “ The Red Light Train” reż.: Alicja Kot (09:36), „Daj spokój” / „Give it a break” reż.: Anna Waćkowska (11:31), “Więźniowie miłości” / “Prisioneros del Amor” reż.: Małgorzata Jeniec (04:38), “Tiririczek” reż.: Anna Waćkowska (06:34) , “Millenium” reż.: Daria Godyń (08:17), „Daj spokój” / „Give it a break” dir.: Anna Waćkowska (11:31)