Wystawa jest prezentacją prac z desek Pawła Marcinka i obiektów Eweliny Figarskiej. Artyści często tworzą razem obiekty, teksty. Łączą ich podobne materiały i poetyckie myślenie. Lubią konstruowanie żartobliwych i kwaśnych sklejek. Beckettowski dzień jak w „Końcówce” nie może się skończyć. Myśli zaczynają eskalować, cronenbergowsko mutować. Chciałoby się na chwilę uciec od mięsnej zagadki i obserwacji otoczenia. W takiej perspektywie może miło jest poleżeć chwilę we wiórowych piaskach pracowni.

Fundacja Jak zapomnieć to także galeria sztuki, która powstała pod koniec 2018 roku jako artist run space. Chcemy tworzyć miejsce z dala od konserwatywnej krytyki, otwarte i bezpieczne. Pokazujemy sztukę najnowszą i promujemy muzyków. Nazwa galerii nawiązuje do popularnej piosenki 18L z początku lat 00. Traktujemy ją jako manifest naszej młodości, metaforę opisująca kondycję pokolenia, które z jednej strony chcę uciec od problemów zarówno globalnej polityki jak i swoich osobistych, ale wie, że pamiętając i działając można dużo zmienić. Odczuwamy potrzebę posiadania głosu i trochę utopijnie, trochę cynicznie wciąż wierzymy, że jesteśmy w stanie zmieniać świat, walcząc o naszą wolność i różnorodność.

https://www.instagram.com/_jak_zapomniec_
https://www.facebook.com/jakzapomniecgallery/